Gospodarka mieszkaniowa

Metoda "Najpierw mieszkanie"

Miasto: ogólnoświatowe
Autor artykułu:
Koło Naukowe Gospodarki Przestrzennej
Data utworzenia: 06 lipca 2022 01:12

Opis

Metoda "Najpierw Mieszkanie" została stworzona przez dr Sama Tsemberisa z nowojorskiej organizacji Pathways to Housing Inc. w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. 

Jest to projekt adresowany do osób chronicznie bezdomnych, które pomimo tradycyjnej pomocy nadal pozostają bez dachu nad głową. 

Podczas programu najważniejszym elementem jest, aby na samym początku zbudować dobrą relację z klientem, a następnie zaproponować tej osobie przeniesienie się do samodzielnego lokum, które będzie spełniało jej oczekiwania i zapotrzebowania. Dopiero po pewnym czasie, gdy dana osoba poczuje się w takim miejscu bezpiecznie, zaczyna się praca nad problemami danej osoby (zaburzenia psychiczne, relacje społeczne, uzależnienia), które stoją za bezdomnością.

Kolejność udzielania pomocy jest niejako odwrócona – w tradycyjnych systemach pomocy na mieszkanie trzeba najpierw zasłużyć osiągając postępy w terapii. Program "Najpierw mieszkanie" opiera się o przekonanie, że mieszkanie to podstawowe prawo człowieka, a nie nagroda, którą zyskuje się poprzez leczenie. NMP wyrasta również z przekonania, że każdy człowiek, również w kryzysie, jest w stanie i ma prawo samodzielnie określać swoje życiowe cele.

Zasady

  • Szacunek, ciepło i współczucie dla każdego klienta 
  • Zobowiązanie do pracy z klientem tak długo, jak on tego potrzebuje 
  • Mieszkania programu są samodzielne i rozproszone w społeczności lokalnej 
  • Mieszkanie od usług wspierających jest oddzielone – wycofanie jednego nie oznacza wycofania drugiego 
  • Wybór klienta i samostanowienie są podstawą w terapii 
  • Orientacja na powrót do zdrowia
  • Redukcja szkód 
  • Mieszkanie to prawo człowieka

Warunki skuteczności

  • 1. Przebywanie w mieszkaniu nie jest uzależnione od postępów w terapii.
  • 2. Zapewniona jest możliwość dokonywania wyborów przez uczestników. Leczenie nie jest przeprowadzane pod groźbą straty mieszkania. Głównym celem programu jest zmniejszenie zagrożeń dla utrzymania się w mieszkaniu w przyszłości i integracji społecznej. 
  • 3. Wsparcie jest intensywne. Na jednego uczestnika przypada nawet czasem kilku pracowników, a same spotkania są częste. Wizyty skoncentrowane są na poprawie stanu zdrowia psychicznego i fizycznego. 
  • 4. Odbiorcy usług wymagają intensywnego wsparcia, ponieważ są chronicznie bezdomni. Poziom występowania poważnych zaburzeń psychicznych, słabego zdrowia fizycznego oraz problematycznego przyjmowania substancji uzależniających w tej grupie jest wysoki, zdarzają się także konflikty z prawem oraz zakłócanie porządku publicznego. 
  • 5. Stosuje się podejście redukcji szkód. Przyjmuje się założenie, że położenie kresu problematycznemu przyjmowaniu substancji uzależniających m.in. alkoholu i narkotyków jest długotrwałym i złożonym procesem. Priorytetem jest ograniczenie szkód dla dobrostanu człowieka. 
  • 6. Wsparcie nie jest ograniczone konkretną datą i jest elastyczne, jego odbiorcom nie narzuca się konkretnych celów i dat ich osiągnięcia.

Skala wierności

Na podstawie tej metody powstało wiele projektów na całym świecie. Do oceny, w jakim stopniu dany program jest wierny zasadom metody "Najpierw mieszkanie" służy skala wierności. Wysoka ocena na skali gwarantuje osiągnięcia efektów przypisywanych temu systemowi. Niska zaś wierność nie oznacza, że program jest niedobry, lecz, że nie jest wierny oryginałowi -  jest innym programem wsparcia dla osób doświadczających bezdomności. 

Przykłady ze świata

Przykłady z Polski

Wyświetlenia: 472

Komentarze

Brak komentarzy
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz