Zarządzanie miastem

Zasady zarządzania w mieście (OECD)

Miasto: ogólnoświatowe
Autor artykułu:
Studenckie Koło Naukowe „Kąt”
Data utworzenia: 10 września 2022 04:16

Miasta rządzą się swoimi prawami, a więc różnią się między sobą również sposobami zarządzania tak skomplikowanymi jednostkami organizacyjnymi. Jeden z zestawów zasad, którymi miasta (szczególnie krajów rozwijających się) powinny się posługiwać, sformułowała Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w 2000 roku. Zawiera on następujące uniwersalne rekomendacje, które powinny być jednak elastycznie dostosowywane dla indywidualnych przypadków:

  • zasada koherencji – zarządzanie miastem musi przebiegać w sposób klarowny, prosty i jasny dla obywateli,
  • zasada konkurencyjności – zarządzanie kapitałem powinno być ukierunkowane na rozwój kapitału społecznego i nieobniżanie podatków,
  • zasada koordynacji – współpraca jest kluczowa dla sprawnego zarządzania,
  • zasada uczciwości i równości – organizacje struktur finansowych muszą odpowiadać najwyższym standardom uczciwości i równości,
  • zasada fiskalnej poprawności – przychody powinny być skorelowane z kosztami zarządzania miastem,
  • zasada elastyczności – miejskie instytucje muszą szybko i sprawnie reagować na kryzysy,
  • zasada holizmu – systemy miejskie należy traktować kompleksowo i całościowo,
  • zasada szczególności – należy reagować na problemy tworząc procedury i instytucje dopasowane do indywidualnych wyzwań, 
  • zasada partycypacji – należy zapewnić udział różnych grup społecznych i ich interesów w podejmowaniu decyzji,
  • zasada społecznego nastawienia w organizowaniu struktur zarządzania – odejście od biurokracji i międzysektorowości działań,
  • zasada subsydiarności – potrzeby powinny być zaspokajane na najniższym możliwym poziomie zarządzania, 
  • zasada trwałości (sustainability) – uwzględnić należy zasady ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. 

Aspekt społeczny

Szeroka świadomość swoich praw wobec władz, również tych lokalnych, powinna być celem każdego społeczeństwa obywatelskiego. Władze miasta kontrolowane i rozliczane przez obywateli będą wydajniejsze, a współodpowiedzialność pozwoli na racjonalne rozwiązywanie problemów w dialogu i konstruktywnej atmosferze. Znajomość zasad zarządzania przez władze miasta i urzędników również mobilizuje do efektywnego zarządzania wspólnym dobrem, jakim są miasta.

Materiały źródłowe

  • Markowski T., "Zarządzanie megamiastami - wybrane aspekty doświadczeń międzynarodowych", [w:] "Megamiasta przyszłości szansa czy zagrożenie rozwoju", Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2015, s. 121-135
  • Stawasz D., "Współczesne dylematy zarządzania rozwojem miast", Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 2016
Wyświetlenia: 533

Komentarze

Brak komentarzy
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz