Coliving
Miasta i ludzie w nich mieszkający borykają się z wieloma trudnościami, takimi jak rozrastanie się obszarów miast czy problemy społeczne i ekonomiczne związane z rynkiem mieszkaniowym na terenach miejskich. Coliving może być jednym z ciekawych rozwiązań, które może pomóc w ograniczeniu niektórych utrapień życia w mieście. Nie istnieje formalna definicja tego pojęcia. Co-Liv, największa organizacja promująca i szkoląca w tym trybie życia, definiuje go jako sposób życia prowadzony przez przynajmniej trzy biologicznie niezwiązane ze sobą osoby, które dobrowolnie dzielą miejsce zamieszkania. Jest to forma powstała poprzez rozwinięcie cohousingu, gdzie część wspólna nie ogranicza się jedynie do wybranych przestrzeni typu świetlice, a całej powierzchni bytowej pod jednym dachem. Grupa mieszkańców jest też mniejsza i skupia się na osobach samotnych bądź z jednym partnerem. Nieruchomości przypominają te typu akademickiego, a przewodzi nimi idea dzielenia się, tworzenia wspólnoty i dostępności mieszkaniowej np. dla imigrantów.
Skąd wziął się pomysł?
Idea obecna była od wieków - model coliving’u pojawił się już w XIX wieku, a jego początku doszukiwać się można w kamienicach i akademikach. Historia colivingowego ruchu, momentu wprowadzenia tego sposobu życia do mainstreamu, rozpoczęła się w hipisowskiej Ameryce lat 60-tych. Obecnie model rozwija się najszybciej w dużych metropoliach, tam gdzie rozpoczął się on w odpowiedzi na rosnące ceny na rynku mieszkaniowym, chęć walki ze społeczną izolacją oraz poszukiwanie nowych wartości i doświadczeń tzw. “millenialsów”.
Cohousing jest dla osób, które:
- chciałyby tworzyć społeczność singli lub par,
- nie chciałyby mieszkać same, a w większej grupie osób,
- nie chciałyby się wiązać z jednym miejscem,
- preferują życie w mieście,lubią być oszczędne,
- mają ekologiczną i ekonomiczną świadomość,
lubią dzielić się swoją własnością,nie narzekają na brak prywatności, indywidualizmu,nie przepadają za obowiązkami domowymi.Rozwiązanie oferuje też możliwość:
- kontaktu ze zwierzętami, bez posiadania ich,
- wspólnego wybierania przyszłych nowych lokatorów,
- wspólnego rozwiązywania konfliktów,
- ustalania własnych granic i przestrzeni wspólnych.
Materiały źródłowe
Wyświetlenia: 342Komentarze
Brak komentarzyZaloguj się, aby móc dodać komentarz