Miasto Ogród jest to koncepcja urbanistyczna, sformułowana pod koniec XIX wieku w Wielkiej Brytanii przez E. Howarda w proteście przeciwko zabudowie kapitalistycznego miasta przemysłowego. Pierwszym miastem ogrodem jest Letchworth koło Londynu, które zostało założone w 1903 roku.

Układ takiego miasta opierał się na  planie koła z ogrodem w  centrum. Od  centrum powinny rozchodzić się drogi we wszystkich kierunkach. Wokół najważniejszej części usytuowane były obiekty użyteczności publicznej: ratusz, teatr, muzeum, biblioteka, a także szpital. Obiekty te otaczał większy park ze zorganizowanymi przestrzeniami dla rekreacji. Zgodnie z  zasadą, domy były usytuowane wzdłuż jednej linii z frontami wyeksponowanymi do drogi, alei czy bulwaru. Model opierał się na  podzieleniu przestrzeni na dwie części w stosunku 1:4. Większą stanowiły obszary rolne, mniejszą - zabudowa miejska. Obszary rolnicze były dzierżawione przez mieszkańców miasta i  przeznaczone na  produkcję rolną, sadowniczą i  ogrodniczą. Zbiory uzyskane z produkcji zaspokajały potrzeby mieszkańców i sprawiały, że miasto było samowystarczalne gospodarczo, co było jego najważniejszym atutem. Założycielem każdej jednostki miejskiej była spółdzielnia stanowiąca gminę, w której politykę nie ingerowało państwo. Ponosiła ona koszty budowy infrastruktury oraz domów mieszkalnych.

Przedstawiony schemat to  według Howarda wyidealizowany model miasta. Nie powinno się dążyć do idealnej formy koła. Plan urbanistyczny miasta powinien być projektowany przez planistów i architektów, którzy dostosują go do warunków terenu, na którym leży miasto oraz warunków ekonomicznych i społecznych.

Ściągnij PDF